2- نمايش صحيح كلمات فارسي در تمام ويندوزها
 

براي اين منظور بهتر است متن برنامه هاي نوشته شده با Visual Basic را در محيط يك ويندوز فارسي مانند پارسا 99 با يك فونت يوني كد مانند Times New Roman يا Tahoma تحرير نماييم در اين صورت متن ها در هر ويندوزي به صورت صحيح نمايش داده مي شوند.

براي برنامه هاي نوشته شده در محيط دلفي مي توانيد از برنامه زبان ساز شتاب استفاده كنيد.

3- ايجاد برنامه هاي مدت دار يا محدود
 

در برنامه هاي مدت دار برنامه مدت زمان محدودي در رايانه كاربر اجرا مي شود و پس از آن در صورت خريداري نرم افزار اجراي برنامه دائمي خواهد شد اما در برنامه هاي محدود براي اجراي برنامه مدت زمان وجود ندارد ولي در عوض برخي فرامين و امكانات آن قابل اجرا و استفاده نمي باشد و فقط در صورت خريداري كاربر اجازه استفاده از آن امكانات و فرامين را خواهد داشت البته در اكثر نرم افزارها هم محدوديت زماني و هم محدوديت استفاده از امكانات وجود دارد البته بايد توجه داشت كه كاربر پس از حذف نرم افزار و نصب مجدد آن امكاناستفاده دوباره از نرم افزار را نداشته باشد يعني در هنگام Uninstall كردن برنامه يك يا چند فايل موجود در شاخه Windows حذف نشوند و يا تغييرات كوچكي در رجيستري باقي بمانند تا پايان مدت يا مدت باقي مانده استفاده از نرم افزار را در خود ثبت كنند . قابل ذكر است كه اين فايل ها يا مقادير موجود در رجيستري بايد به صورت رمز شده باشند تا به راحتي قابل كشف شدن نباشند در ضمن تعيين حذف يا عدم حذف فايل ها يا مقادير موجود در رجيستري در نرم افزارهاي ايجاد كننده Setup قابل تنظيم است.

4- روش دريافت مبلغ براي خريداري نرم افزار
 

روش اول باز كردن يك حساب خود پرداز در بانك هاي ايران است بدين شكل كه سازنده نرم افزار شماره حساب را در اختيار كاربران مي گذارد و كاربر پس از واريز مبلغ به حساب شخص شماره رسيد - كد شعبه و تاريخ و زمان واريز وجه را در اختيار سازنده نرم افزار مي گذارد سپس صاحب نرم افزار با مراجعه به بانك و دريافت صورت مغايرت مربوط به آن تاريخ از واريز وجه اطمينان حاصل كرده و شماره سريال نرم افزار را در اختيار كاربر قرار مي دهد البته صورت دومي نيز براي اين روش وجود دارد كه در آن كاربر پس از واريز وجه اصل فيش را براي صاحب نرم افزار به وسيله پست سفارشي ارسال ميكند اشكال اين روش وقت گير بودن آن است و حسن آن اين است كه اگر بانك به اشتباه مبلغ را واريز نكرده باشد با ارائه صورت مغايرت و اصل فيش مي توان مبلغ واريز نشده را طلب كرد اما در روش اول چون اصل فيش را در اختيار نداريم در مورد واريز نشدن مبلغ نمي توانيم اعتراضي داشته باشيم اما چون احتمال اشتباه در واريز مبالغ در حسابهاي خود پرداز بسيار بسيار پايين است استفاده از روش اول به دليل سرعت بالاتر توصيه مي شود.

روش دوم استفاده از حسابهاي اينترنتي مانند e-gold ميباشد بدين صورت كه كاربر مبلغ مورد نظر را به حساب اينترنتي شما واريز ميكنند و سپس شماره فيش (Batch Number در ايگولد) را براي شما ارسال ميكنند و شما پس از مطابقت آن و اطمينان از غير تكراري بودن آن شماره آزاد سازي نرم افزارتان را براي آنها ارسال مي كنيد اين يك روش نسبتا مطمئن براي اين كار است اما به دليل مشكلات نقد كردن مبلغ و تعداد افراد كمي كه از اين حسابها استفاده ميكنند اين روش مگر در موارد محدود و خاص كاربرد ندارد.

در روش سوم نرم افزار به صورت عمومي و بدون محدوديت عرضه مي شود اما در قسمتي از نرم افزار جايگاهي را براي تبليغات در نظر مي گيرند كه كاربر با كليك بر روي آن به سايت شركتي متصل مي شود و يا در آن قسمت محصولي تبليغ مي شود و صاحب نرم افزار به ازاي مدت زمان خاص يا تعداد كليك بر روي آگهي مبلغي را از صاحب آگهي دريافت ميكند البته اين تبليغات مي تواند هر بار توسط اينترنت به روز شود اين تيليغات بيشتر در برنامه هايي كاربرد دارد كه خدماتي را در رابطه با اينترنت در اختيار كاربر قرار مي دهد و كاربر مانع بر قراري ارتباط نرم افزار با شبكه اينترنت نمي شود از اين رو مي توان تبليغات را دائما به روز كرد مانند Yahoo! Messenger كه به واسطه كاربري اين نرم افزار(چت) ميتواند به راحتي به اينترنت متصل شود و تيليغات را بروز كند و يا برنامه Flash Get كه يك برنامه براي سرعت بخشيدن دانلود است نيز توسط كاربر از برقراري ارتباط با اينترنت منع نمي شود اما اگر نرم افزار مورد نظر يك ماشين حساب يا يك واژه پرداز باشد كاربر مانع برقراري ارتباط آنها با اينترنت مي شود و اين كار را از طريق ديواره هاي آتش (Fire Walls) مانند Zone Alarm انجام مي دهد از اين رو با توجه به اين كه استفاده از ديوارهاي آتش يا همان فايروال ها عموميت دارد استفاده از تبليغات در نرم افزار هايي كه كاربردي به غير از خدمات اينترنتي دارند توصيه نميشوند.

روش چهارم استفاده از كارتهاي اعتباري مانند Master Card يا Visa است كه به علت عموميت نداشتن آن در ايران از اين روش براي نرم افزارهاي ايراني استفاده نمي شود.